натя́нуто нареч. наця́гнута;
натя́нутость
1. (состояние) наця́гнутасць, -ці ж.; напя́тасць, -ці ж.;
2. перен. наця́гнутасць, -ці ж.; (напряжённость) напру́жанасць, -ці ж.; (неестественность) ненатура́льнасць, -ці ж., шту́чнасць, -ці ж.;
натя́нутый
1. прич. наця́гнуты, мног. панаця́гваны; напя́ты;
2. прил., перен. наця́гнуты; (напряжённый) напру́жаны; (неестественный) ненатура́льны; шту́чны;
натя́нутое сравне́ние наця́гнутае параўна́нне;
натя́нутый смех ненатура́льны смех;
натя́нутые отноше́ния наця́гнутыя адно́сіны;
натя́нутый вид ненатура́льны вы́гляд.
натяну́ть сов. нацягну́ць, мног. панаця́гваць; (натужить — ещё) напя́ць, напну́ць, мног. панапіна́ць;
натяну́ться нацягну́цца, мног. панаця́гвацца; напя́цца, напну́цца, мног. панапіна́цца.
науга́д нареч. наўга́д, наўздага́д.
науглеро́живание мет. навугляро́джванне, -ння ср.
науго́льник
1. (линейка в форме треугольника) навуго́льнік, -ка м.; (винкель) ві́нкель, -ля м.;
2. в др. знач. навуго́льнік, -ка м.;
наудалу́ю нареч., разг.
1. (безрассудно) наўдалу́ю, безразва́жна;
2. (наудачу) наўда́чу, на шча́сце; (наугад) наўга́д, наўздага́д.