Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

убега́ть несов.

1. бе́гчы; (выбегать) выбяга́ць; (отбегать) адбяга́ць, адбяга́цца; (забегать) забяга́ць;

я убега́ю разг. я бягу́ (пабе́г, пабягу́);

2. (уходить тайком, спасаться бегством) уцяка́ць; (сбегать) збяга́ць; см. убежа́ть 1, 2.

убе́гаться сов., разг. збе́гацца, набе́гацца.

убеди́тельно нареч.

1. перакана́ўча;

убеди́тельно говори́ть перакана́ўча гавары́ць;

2. ве́льмі, мо́цна, ве́льмі мо́цна;

убеди́тельно проси́ть ве́льмі (мо́цна, ве́льмі мо́цна) прасі́ць;

убеди́тельность перакана́ўчасць, -ці ж.;

убеди́тельный

1. перакана́ўчы;

убеди́тельный до́вод перакана́ўчы до́вад;

2. (настоятельный) вялі́кі, мо́цны, ве́льмі вялі́кі, ве́льмі мо́цны;

убеди́тельная про́сьба вялі́кая (ве́льмі вялі́кая) про́сьба.

убеди́ть сов. перакана́ць; (уверить) упэ́ўніць;

убеди́ться перакана́цца; (увериться) упэ́ўніцца.

убежа́ть сов.

1. пабе́гчы; (выбежать) вы́бегчы, мног. павыбяга́ць; (отбежать) адбе́гчы, адбе́гчыся; (забежать) забе́гчы;

де́ти убежа́ли в лес дзе́ці пабе́глі ў лес;

она́ убежа́ла из ко́мнаты яна́ вы́бегла (пабе́гла) з пако́я;

он убежа́л в сто́рону ён адбе́гся ўбок;

он убежа́л сли́шком далеко́ ён забе́г ве́льмі далёка;

2. (уйти тайком, спастись бегством) уцячы́, мног. паўцяка́ць; (сбежать) збе́гчы;

убежа́ть из тюрьмы́ уцячы́ (паўцяка́ць) з турмы́;

ло́шадь убежа́ла конь уцёк (збег);

3. (о молоке и т. п.) пабе́гчы.

убежда́ть несов. перако́нваць; (уверять) упэ́ўніваць;

убежда́ться возвр., страд. перако́нвацца; (уверяться) упэ́ўнівацца.