Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поража́ться

1. дзіві́цца, здзіўля́цца; см. порази́ться;

2. страд. паража́цца; удара́цца; перамага́цца; пашко́джвацца; разбіва́цца; см. поража́ть 1—3.

пораже́нец полит. паражэ́нец, -нца м.

пораже́ние ср.

1. (действие) паражэ́нне, -ння ср.; папада́нне, -ння ср., трапля́нне, -ння ср.; см. поража́ть 1;

пораже́ние живы́х це́лей проти́вника паражэ́нне жывы́х цэ́лей праці́ўніка;

2. (разгром) паражэ́нне, -ння ср.; пара́за, -зы ж.; разгро́м, -му м.;

потерпе́ть пораже́ние пацярпе́ць паражэ́нне (пара́зу);

нанести́ пораже́ние врагу́ нане́сці паражэ́нне (пара́зу) во́рагу;

3. мед. пашко́джанне, -ння ср.;

пораже́ние зри́тельного не́рва пашко́джанне зро́кавага не́рва;

4. юр. пазбаўле́нне, -ння ср.;

пораже́ние в права́х юр. пазбаўле́нне право́ў;

пораже́нческий паражэ́нчы;

пораже́нчество полит. паражэ́нства, -ва ср.

поражённость мед. пашко́джанасць, -ці ж.;

поражённый

1. (ударом) паражо́ны; уда́раны;

2. (побеждённый) паражо́ны, перамо́жаны; (разбитый) разбі́ты;

3. мед. пашко́джаны; (разбитый) разбі́ты;

4. перен. ура́жаны; (удивлённый) здзі́ўлены;

5. юр. пазба́ўлены (каго, чаго);

поражённый в права́х пазба́ўлены право́ў.

поразбежа́ться сов., разг. паразбяга́цца.

поразбива́ть сов., разг. паразбіва́ць;

поразбива́ться паразбіва́цца.