Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

понабира́ть сов., разг. панабіра́ць; (набрать) набра́ць;

понабира́ться набра́цца, мног. панабіра́цца.

понаблюда́ть сов.

1. панагляда́ць, паназіра́ць; (проследить) пасачы́ць (за кім, чым);

2. (иметь надзор) падагляда́ць (каго, што).

пона́бранный панабіра́ны; набра́ны;

понабра́ть сов., разг. панабіра́ць; (набрать) набра́ць;

понабра́ться набра́цца, мног. панабіра́цца.

понаброса́ть сов., разг. панакіда́ць; (набросать) накі́даць.

понавали́ть сов., разг. панава́льваць; (навалить) навалі́ць.

понаве́даться сов., разг. наве́дацца (да каго), даве́дацца (каго).

понавезённый панаво́жаны; наве́зены;