полI
Verbum
анлайнавы слоўнікполII
мужско́й пол мужчы́нскі пол;
же́нский пол жано́чы пол;
◊
прекра́сный пол
пола́
1. (у одежды) крысо́, -са́
2. (полотнище) по́лка, -кі
пола́ пала́тки по́лка пала́ткі;
◊
из-под полы́ з-пад крыса́ (з-пад палы́).
пола́б
пола́бка пала́бка, -кі
пола́бский пала́бскі;
пола́бский язы́к пала́бская мо́ва.
полави́ровать
полага́ть
1. (предполагать) меркава́ць; (считать) лічы́ць; (думать) ду́маць;
я полага́ю, что сде́лаю рабо́ту в срок я мярку́ю (ду́маю, лічу́), што зраблю́ рабо́ту ў тэ́рмін;
как вы полага́ете? як вы мярку́еце (ду́маеце, лі́чыце)?;
полага́ть кого́-л. больны́м
полага́ть свои́м до́лгом
не полага́л я в нём тако́й пры́ти! не ду́маў я, што ў яго́ такі́ спрыт!;
на́до полага́ть
2.
полага́ть нача́ло чему́-л.
полага́ться
1. (надеяться) спадзява́цца (на каго, на што); (рассчитывать) разлі́чваць (на каго, на што); (доверять) давяра́ць; (доверяться) давяра́цца (каму, чаму), здава́цца (на каго, на што); (быть уверенным) быць упэ́ўненым (у кім, у чым);
полага́ться на свои́ си́лы спадзява́цца на свае́ сі́лы;
полага́ться на чью́-л. по́мощь спадзява́цца на чыю́-не́будзь дапамо́гу;
на него́ мо́жно полага́ться яму́ мо́жна давяра́ць (давяра́цца), у ім мо́жна быць упэ́ўненым, на яго́ мо́жна спадзява́цца;
2. (употребляется в 3 лице в знач. «причитается») нале́жыць;
ка́ждому полага́ется немно́го де́нег ко́жнаму нале́жыць тро́хі гро́шай;
3. (употребляется в 3 лице в знач. «приличествует»); (следует) нале́жыць; (надо) трэ́ба; (в обычае) заве́дзена; (при употреблении с отрицанием в знач. «нельзя») не́льга, нямо́жна; (в знач. «не разрешается, не дозволено») не дазваля́ецца, не дазво́лена;
так поступа́ть не полага́ется так рабі́ць нямо́жна;
взять всё, что полага́ется узя́ць усё, што трэ́ба (што нале́жыць);
здесь кури́ть не полага́ется тут куры́ць не дазваля́ецца.
пола́дить