поща́да лі́тасць, -ці
проси́ть поща́ды прасі́ць лі́тасці;
поща́да лі́тасць, -ці
проси́ть поща́ды прасі́ць лі́тасці;
пощади́ть
1. (дать пощаду) злі́тавацца; (пожалеть) пашкадава́ць (каго, што); (помиловать) памі́лаваць (каго, што), злі́тавацца (над кім, над чым);
пощади́ меня́ злі́туйся на́да мной, пашкаду́й мяне́;
2. (поберечь) паберагчы́, паашчаджа́ць; (пожалеть) пашкадава́ць (каго, што, чаго); (отнестись бережно, заботливо) пашанава́ць; (сохранить) захава́ць (што), дарава́ць (што, каму);
пощади́ своё здоро́вье пашану́й сваё здаро́ўе, пашкаду́й свайго́ здаро́ўя;
жи́зни не пощажу́ жыцця́ не пашкаду́ю;
пощади́ть чью́-л. жизнь захава́ць чыё-не́будзь жыццё, дарава́ць каму́-не́будзь жыццё.
пощажённый
1. пашкадава́ны; памі́лаваны;
2. паберажо́ны, паашчаджа́ны; пашкадава́ны; пашанава́ны; захава́ны, дарава́ны;
пощебета́ть
пощеголя́ть
пощекота́ть
пощепа́ть
пощёлкать
1. (надавать щелчков) надава́ць пстры́чак;
2. (произвести щёлкающие звуки — пальцами) папстры́каць; (кнутом, зубами) паля́скаць; (пружиной, замком) пашчо́ўкаць; (языком) пацмо́каць; (шпорами, каблуками) пацо́каць;
3. (погрызть орехи
4. (попеть — о птицах) пацёхкаць, пашчо́ўкаць;
пощёлкивать
1. (время от времени щёлкать пальцами по чему-л.) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) пстры́каць, папстры́кваць;
2. (производить время от времени щёлкающие звуки — пальцами) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) пстры́каць; (кнутом, зубами) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) ля́скаць, паля́скваць; (пружиной, замком) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) шчо́ўкаць, пашчо́ўкваць; (языком) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) цмо́каць, пацмо́кваць; (шпорами, каблуками) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) цо́каць, пацо́кваць;
3. (грызть изредка орехи
4. (о птицах — петь изредка) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) цёхкаць, пацёхкваць, ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) шчо́ўкаць, пашчо́ўкваць.
пощёчина
1. апляву́ха, -хі
дать пощёчину даць апляву́ху (по́ўху);
2.
нра́вственная пощёчина мара́льная апляву́ха (мара́льны ўдар).