пораже́ние ср.

1. (действие) паражэ́нне, -ння ср.; папада́нне, -ння ср., трапля́нне, -ння ср.; см. поража́ть 1;

пораже́ние живы́х це́лей проти́вника паражэ́нне жывы́х цэ́лей праці́ўніка;

2. (разгром) паражэ́нне, -ння ср.; пара́за, -зы ж.; разгро́м, -му м.;

потерпе́ть пораже́ние пацярпе́ць паражэ́нне (пара́зу);

нанести́ пораже́ние врагу́ нане́сці паражэ́нне (пара́зу) во́рагу;

3. мед. пашко́джанне, -ння ср.;

пораже́ние зри́тельного не́рва пашко́джанне зро́кавага не́рва;

4. юр. пазбаўле́нне, -ння ср.;

пораже́ние в права́х юр. пазбаўле́нне право́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)