поража́ть несов.
1. (наносить удар) паража́ць; удара́ць; (попадать во что-л.) папада́ць (у што), трапля́ць (у што);
2. (побеждать) паража́ць, перамага́ць; (разбивать) разбіва́ць;
3. мед. пашко́джваць; разбіва́ць; (лишать зрения, слуха и т. п.) пазбаўля́ць зроку (слы́ху і да таго́ падо́бнае), рабі́ць сляпы́м (глухі́м і да таго́ падо́бнае);
4. перен. (производить сильное впечатление) уража́ць, ура́жваць; (удивлять) здзіўля́ць, дзіві́ць;
5. юр. пазбаўля́ць (каго, чаго); см. порази́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)