обанкро́тившийся прил. збанкрутава́ўшы;
обанкро́титься сов., прям., перен. збанкрутава́ць, збанкру́ціцца, абанкру́ціцца.
обая́ние ср. чаро́ўнасць, -ці ж., прыва́бнасць, -ці ж., абая́нне, -ння ср.;
быть под обая́нием му́зыки быць зачарава́ным му́зыкай;
обая́тельно нареч. чаро́ўна, прыва́бна, абая́льна; см. обая́тельный;
обая́тельность чаро́ўнасць, -ці ж., прыва́бнасць, -ці ж., абая́льнасць, -ці ж.;
обая́тельный чаро́ўны, прыва́бны, абая́льны.
оббежа́ть сов., разг. абабе́гчы.
оббива́ть несов. абіва́ць, абабіва́ць;
оббива́ться возвр., страд. абіва́цца, абабіва́цца.
обби́ть сов., разг. абабі́ць;