натаска́ться сов., прост. (потаскать чего-л. много, вдоволь) нацяга́цца.
ната́скиваниеI
1. наця́гванне, -ння ср.;
2. накрада́нне, -ння ср., накра́дванне, -ння ср.; см. ната́скиватьI.
ната́скиваниеII
1. вымуштро́ўванне, -ння ср.; выву́чванне, -ння ср.;
2. навуча́нне, -ння ср.; нашпіго́ўванне, -ння ср.; см. ната́скиватьII.
ната́скиватьI несов. (притаскивать, нанашивать) наця́гваць;
2. (наворовывать) разг. накрада́ць, накра́дваць.
ната́скиватьII несов.
1. вымуштро́ўваць; вывуча́ць;
2. перен., разг. навуча́ць; нашпіго́ўваць;
ната́скивать по матема́тике нашпіго́ўваць па матэма́тыцы.
ната́скиватьсяI несов., страд.
1. наця́гвацца;
2. накрада́цца, накра́двацца; см. ната́скиватьI.
ната́скиватьсяII несов., страд.
1. вымуштро́ўвацца; вывуча́цца;
2. навуча́цца; нашпіго́ўвацца; см. ната́скиватьII.
натача́ть сов.
1. (нашить) нашы́ць;
2. (наставить) надтачы́ць.
ната́чиваниеI
1. нато́чванне, -ння ср.;
2. наво́стрыванне, -ння ср.; нато́чванне, -ння ср.; см. ната́чиватьI.
ната́чиваниеII
1. нашыва́нне, -ння ср.;
2. надто́чванне, -ння ср.; см. ната́чиватьII.