Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напа́рить сов. напа́рыць;

напа́риться разг. напа́рыцца.

напа́рник напа́рнік, -ка м.;

напа́рница напа́рніца, -цы ж.

напа́рыватьI несов., разг. (ранить) напо́рваць, нако́лваць; см. напоро́тьI.

напа́рыватьII несов. (распарывать в каком-л. количестве) напо́рваць.

напа́рыватьсяI несов. напо́рвацца; см. напоро́ться.

напа́рыватьсяII несов., страд. напо́рвацца; см. напа́рыватьII.

напаса́тьI несов., прост. (запасать, заготавливать) назапа́шваць.

напаса́тьII несов., прост. (давать наедаться на пастбище) па́свіць, напа́сваць.