Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нака́лка ж., спец. напа́льванне, -ння ср.; напа́л, -лу м.

нака́лываниеI нако́лванне, -ння ср.; см. нака́лыватьI.

нака́лываниеII нако́лванне, -ння ср.; прышпі́льванне, -ння ср.; см. нака́лыватьII.

нака́лыватьI несов. нако́лваць; см. наколо́тьI.

нака́лыватьII несов.

1. (наносить уколы, повреждать уколом) нако́лваць; (узор, рисунок) нако́лваць; выко́лваць; (прикреплять булавкой) прышпі́льваць;

2. (набивать свиней, рыбы) нако́лваць.

нака́лыватьсяI несов. (натыкаться на что-л. острое) нако́лвацца (на што), уко́лвацца (аб што); см. наколо́ться.

нака́лыватьсяII несов., страд. нако́лвацца; выко́лвацца; прышпі́львацца; см. нака́лыватьII.

накаля́емость техн. напа́льнасць, -ці ж.; награва́льнасць, -ці ж.

накаля́ть, см. нака́ливать;

накаля́ться, см. нака́ливаться.