Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нава́льщица нава́льшчыца, -цы ж.

нава́лянный

1. наваля́ны;

2. нава́лены;

3. накі́даны;

4. накрэ́мзаны; см. наваля́ть;

наваля́ть сов.

1. (опрокинуть во множестве) наваля́ць;

2. (изготовить валяньем) навалі́ць, мног. панава́льваць;

наваля́ть ва́ленок навалі́ць (панава́льваць) валёнак;

3. (набросать) прост. накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

4. (небрежно написать) прост. накрэ́мзаць;

наваля́ться разг. наваля́цца, наляжа́цца, накача́цца.

нава́р нава́р, -ру м.;

нава́ренный нава́раны, мног. панава́рваны; (настряпанный) нагатава́ны, нава́раны.

нава́ривание нава́рванне, -ння ср.;

нава́ривать несов.

1. техн. нава́рваць;

2. (стряпать) нава́рваць, гатава́ць;

нава́риваться страд.

1. нава́рвацца;

2. нава́рвацца, гатава́цца; см. нава́ривать;

нава́ристый нава́рысты;