Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

натра́вленныйIII спец. натра́ўлены, вы́траўлены; см. натрави́тьIII.

натра́вливаниеI

1. натру́чванне, -ння ср., атру́чванне, -ння ср., тручэ́нне, -ння ср.;

2. напалёўванне, -ння ср.;

3. нацко́ўванне, -ння ср., падбухто́рванне, -ння ср.; см. натра́вливатьI.

натра́вливаниеII натра́ўліванне, -ння ср., вытра́ўліванне, -ння ср.; см. натра́вливатьII.

натра́вливатьI несов.

1. (уничтожать отравой) натру́чваць, атру́чваць, труці́ць;

2. охот. напалёўваць;

3. прям., перен., разг. (кого, что, на кого, что) нацко́ўваць; (подстрекать) падбухто́рваць (супраць каго, чаго).

натра́вливатьII несов., спец. (вытравлять) натра́ўліваць, вытраўля́ць.

натра́вливатьсяI несов., страд.

1. натру́чвацца, атру́чвацца, труці́цца;

2. напалёўвацца;

3. нацко́ўвацца; падбухто́рвацца; см. натра́вливатьI.

натра́вливатьсяII несов., страд., спец. натра́ўлівацца, вытраўля́цца; см. натра́вливатьII.

натравля́ть несов., см. натра́вливатьI.

натравля́тьсяI, см. натра́вливатьсяI.

натравля́тьсяII, см. натра́вливатьсяII.