наторе́лый прост. напрактыкава́ны, спрактыкава́ны, прызвыча́ены.
наторе́ть сов., прост. налажы́цца (да чаго); (наловчиться) напрактыкава́цца (у чым), налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (налаўчы́цца) на чым; прызвыча́іцца (да чаго).
наторённый прост. нае́зджаны, пракла́дзены, пратапта́ны; см. натори́ть.
натори́ть сов., прост. нае́здзіць, пракла́сці, пратапта́ць.
натороси́ть сов., спец. натарасі́ць.
натоскова́ться сов., разг. (по кому, чему, о ком, чём) насумава́цца (па кім, чым), зну́дзіцца.
нато́ченныйI
1. (изготовленный из дерева) нато́чаны, мног. панато́чваны;
2. (наостренный) наво́страны; (на точиле) нато́чаны, мног. панато́чваны; см. наточи́тьI.
нато́ченныйII (издырявленный, с изъянами) нато́чаны, мног. панато́чваны; см. наточи́тьII.
наточи́тьI сов.
1. (изготовить из дерева) натачы́ць, мног. панато́чваць;
2. (сделать острым) навастры́ць; (на точиле) натачы́ць.
наточи́тьII сов. (наделать дыр) натачы́ць, мног. панато́чваць.