Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

натача́ть сов.

1. (нашить) нашы́ць;

2. (наставить) надтачы́ць.

ната́чиваниеI

1. нато́чванне, -ння ср.;

2. наво́стрыванне, -ння ср.; нато́чванне, -ння ср.; см. ната́чиватьI.

ната́чиваниеII

1. нашыва́нне, -ння ср.;

2. надто́чванне, -ння ср.; см. ната́чиватьII.

ната́чиваниеIII нато́чванне, -ння ср.; см. ната́чиватьIII.

ната́чиватьI несов.

1. (делать из дерева) нато́чваць;

2. (делать острым) наво́стрываць; (на точиле) нато́чваць.

ната́чиватьII несов.

1. (нашивать) нашыва́ць;

2. (удлинять) надто́чваць.

ната́чиватьIII несов. (делать дыры) нато́чваць.

ната́чиваться несов.

1. (делаться острым) наво́стрывацца; (на точиле) нато́чвацца;

2. страд. нато́чвацца; наво́стрывацца; см. ната́чиватьI.

ната́щенный

1. см. ната́сканныйI 1;

2. наця́гнуты, мног. панаця́гваны; см. натащи́ть 2.

натащи́ть сов.

1. (натаскать) нацягну́ць, мног. панаця́гваць;

2. (натянуть) прост. нацягну́ць, мног. панаця́гваць;

натащи́ть на себя́ одея́ло нацягну́ць на сябе́ ко́ўдру.