Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

насыще́ние ср.

1. (действие) нако́рмліванне, -ння ср., кармле́нне, -ння ср.; (состояние) пад’яда́нне, -ння ср.; сыць, род. сы́ці ж.;

2. хим., перен. насычэ́нне, -ння ср.

насы́щенность насы́чанасць, -ці ж.;

насы́щенный

1. прич. нако́рмлены;

2. прич., прил., хим., перен. насы́чаны; см. насы́тить.

ната́ивать несов.

1. (таять) растава́ць;

2. (подвергать таянию) нато́пліваць.

ната́лкиваниеI разг. напіха́нне, -ння ср., напі́хванне, -ння ср.; см. ната́лкиватьI.

ната́лкиваниеII

1. нашту́рхванне, -ння ср.; напіха́нне, -ння ср.;

2. навядзе́нне, -ння ср.; падбухто́рванне, -ння ср.; падбіва́нне, -ння ср.; см. ната́лкиватьII.

ната́лкиватьI несов., разг. (к натолка́ть) напіха́ць, напі́хваць.

ната́лкиватьII несов. (к натолкну́ть)

1. нашту́рхваць; напіха́ць, напі́хваць;

2. перен. наво́дзіць; (подстрекать) падбухто́рваць; (подбивать) падбіва́ць.

ната́лкиваться несов.

1. (на что) натыка́цца;

2. перен. натыка́цца, натрапля́ць, трапля́ць.

натанцева́ться сов., разг. натанцава́цца.