Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

насыпа́льщик насыпа́льшчык, -ка м.;

насыпа́льщица насыпа́льшчыца, -цы ж.

насыпа́ние

1. насыпа́нне, -ння ср.; усыпа́нне, -ння ср.;

2. насыпа́нне, -ння ср.; см. насыпа́тьII.

насы́панный

1. насы́паны, мног. панасыпа́ны; усы́паны;

2. насыпа́ны; см. насы́патьI;

насы́пать сов.

1. насы́паць, мног. панасыпа́ць; (всыпать) усы́паць;

2. (соорудить, возвести) насы́паць;

насы́пать со́ли на хвост (кому) насы́паць со́лі на хвост (каму).

насыпа́ть несов.

1. насыпа́ць; (всыпать) усыпа́ць;

2. (сооружать, возводить) насыпа́ць.

насы́паться сов. насы́пацца.

насыпа́ться несов.

1. насыпа́цца; см. насы́патьсяI;

2. страд. насыпа́цца; усыпа́цца; см. насыпа́тьII.

насы́пка ж. насыпа́нне, -ння ср., насы́пка, -кі ж.;

насыпно́й насыпны́;