обдерне́ние спец. абдзернава́нне, -ння ср.;
обдернённый абдзернава́ны, абло́жаны (абкла́дзены) дзёрнам;
обдерни́ть сов., спец. абдзернава́ць, аблажы́ць (абкла́сці) дзёрнам.
обдерня́ть несов., спец. абдзярно́ўваць, абкла́дваць дзёрнам;
обдерня́ться страд. абдзярно́ўвацца, абкла́двацца дзёрнам.
обдёрганный
1. прич. абарва́ны, мног. паабрыва́ны, абшмо́рганы, мног. паабшмо́ргваны;
2. прич. абску́бены, абця́гнуты; см. обдёргать;
3. прил. (плохо одетый) абадра́ны, абдры́паны;
обдёргать сов., разг.
1. (оборвать) абарва́ць, мног. паабрыва́ць, абшмо́ргаць, мног. паабшмо́ргваць;
2. (обровнять) абскубці́, абцягну́ць;
обдёргать воз с соло́мой абскубці́ воз з сало́май;
обдёргивать несов., разг.
1. (обрывать) абрыва́ць, абшмо́ргваць;
2. (обравнивать) абскуба́ць, абця́гваць; см. обдёргать;
обдёргиваться страд.
1. абрыва́цца, абшмо́ргвацца;
2. абскуба́цца, абця́гвацца; см. обдёргивать.
обдёрнуть сов., разг. абцягну́ць;