Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обдели́ть сов. абдзялі́ць.

обде́лка

1. (обработка) выпрацо́ўка, -кі ж.;

2. (украшение, оправа) апра́ва, -вы ж.

обде́лочный спец. апра́вачны.

обде́лывание ср.

1. апрацо́ўванне, -ння ср., апрацо́ўка, -кі ж., абро́бка, -кі ж., абро́бліванне, -ння ср., вы́раб, -бу м.;

2. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.;

3. апраўле́нне, -ння ср., апра́ўка, -кі ж.;

4. спраўле́нне, -ння ср., ула́джванне, -ння ср., абла́джванне, -ння ср.; см. обде́лывать;

обде́лывать несов.

1. (обрабатывать, придавать нужный вид) апрацо́ўваць, абрабля́ць, вырабля́ць;

обде́лывать де́рево апрацо́ўваць дрэ́ва;

обде́лывать ко́жу апрацо́ўваць ску́ру;

2. (обкладывать) абклада́ць, абкла́дваць;

обде́лывать я́му ка́мнем абкла́дваць (абклада́ць) я́му каме́ннем;

3. (вставлять во что-л.) апраўля́ць;

обде́лывать драгоце́нный ка́мень в зо́лото апраўля́ць кашто́ўны ка́мень (самацве́т) у зо́лата;

4. (выгодно устраивать) разг. спраўля́ць, ула́джваць, абла́джваць;

обде́лывать де́ло (де́льце) абла́джваць спра́ву;

обде́лываться страд.

1. апрацо́ўвацца, абрабля́цца, вырабля́цца;

2. абклада́цца, абкла́двацца;

3. апраўля́цца;

4. спраўля́цца; ула́джвацца, абла́джвацца; см. обде́лывать.

обде́льщик спец. апрацо́ўшчык, -ка м.;

обде́льщица апрацо́ўшчыца, -цы ж.

обделя́ть несов. абдзяля́ць;

обделя́ться страд. абдзяля́цца.