напрока́зить и напрока́зничать сов., разг. насваво́ліць, напраку́дзіць, нагарэ́знічаць.
напрока́т нареч. напрака́т.
напроку́дить сов., обл. напраку́дзіць.
напролёт нареч.
1. напралёт; (всё время) разг. уве́сь час, бесперапы́нна;
всю ночь напролёт шёл дождь усю́ ноч напралёт (бесперапы́нна) ішо́ў дождж;
все дни напролёт цэ́лымі дня́мі;
2. (насквозь) уст., прост. наскро́зь; (целиком, полностью) ца́лкам, по́ўнасцю; (о пуле — ещё) навы́лет;
пройти́ лес напролёт прайсці́ лес наскро́зь.
напроло́м нареч. напрало́м;
◊
идти́ напроло́м ісці́ напрало́м.
напропалу́ю нареч., разг. напрапалу́ю;
◊
идти́ напропалу́ю ісці́ напрапалу́ю.
напроро́чить сов., разг. напраро́чыць.
напроси́ться сов., разг. напрасі́цца.
напро́тив
1. нареч. (на противоположной стороне) насу́праць, насупро́ць, напро́ці, напро́ціў разг.;
2. предлог с род. насу́праць, насупро́ць, напро́ці, напро́ціў (каго, чаго);
3. нареч. (наоборот) наадваро́т; (наперекор) наперако́р;
совсе́м напро́тив зусі́м наадваро́т;
4. в знач. вводн. сл. наадваро́т; — Здесь пло́хо? — Напро́тив, хорошо́. — Тут дрэ́нна? — Наадваро́т, до́бра.
на́прочь нареч., разг. на́чыста; зусі́м; ца́лкам.