Verbum

наставля́ть​^II несов. (учить) навуча́ць, павуча́ць; (направлять) накіро́ўваць;

◊

наставля́ть на путь и́стинный накіро́ўваць на пра́вільны шлях.

наставля́ться​^I несов., страд.

1. настаўля́цца;

2. надто́чвацца; надстаўля́цца;

3. настаўля́цца; накіро́ўвацца; см. наставля́ть​^I.

наставля́ться​^II несов., страд. навуча́цца, павуча́цца; накіро́ўвацца; см. наставля́ть​^II.

наста́вник наста́ўнік, -ка м.;

наста́вница наста́ўніца, -цы ж.;

наста́внический наста́ўніцкі; (поучительный) павуча́льны;

наста́вничество наста́ўніцтва, -ва ср.

наставно́й надстаўны́; (об одежде) надто́чаны.

наста́ивание​^I насто́йванне, -ння ср.; дамага́нне, -ння ср.; см. наста́ивать​^I.

наста́ивание​^II насто́йванне, -ння ср.; см. наста́ивать​^II.