Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

настави́тельно нареч. павуча́льна;

настави́тельность павуча́льнасць, -ці ж.;

настави́тельный павуча́льны.

наста́витьI сов.

1. (поставить) наста́віць, мног. панастаўля́ць;

2. (удлинить) надтачы́ць, мног. панадто́чваць; (надставить) надста́віць;

3. (нацелить) наста́віць; (направить) накірава́ць.

наста́витьII сов. (научить) навучы́ць; (направить) накірава́ць; см. наставля́тьII.

наста́вка

1. (действие) надста́ўка, -кі ж.; надто́чка, -кі ж.;

2. (надставленная часть чего-л.) надста́ўка, -кі ж.; (одежды) надто́чка, -кі ж.

наставле́ние ср.

1. (действие) павуча́нне, -ння ср.; наву́ка, -кі ж.;

2. (поучение) настаўле́нне, -ння ср., павуча́нне, -ння ср., наву́ка, -кі ж.; (указание, совет) указа́нне, -ння ср., пара́да, -ды ж.;

чита́ть наставле́ния павуча́ць;

3. (руководство, инструкция) настаўле́нне, -ння ср., інстру́кцыя, -цыі ж.

наста́вленныйI

1. наста́ўлены, мног. панастаўля́ны;

2. надто́чаны, мног. панадто́чваны; надста́ўлены;

3. наста́ўлены, накірава́ны; см. наста́витьI.

наста́вленныйII наву́чаны; накірава́ны; см. наста́витьII.

наставля́тьI несов.

1. (ставить) настаўля́ць;

2. (удлинять) надто́чваць; (надставлять) надстаўля́ць;

3. (нацеливать) настаўля́ць; (направлять) накіро́ўваць.