Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

утя́тница в разн. знач. ка́чачніца, -цы ж.

уф межд. ух;

уф, как жа́рко ух, як го́рача.

Уфа́ г. Уфа́, род. Уфы́ ж.

уфи́мский уфі́мскі.

уфо́лог уфо́лаг, -га м.;

уфологи́ческий уфалагі́чны;

уфоло́гия уфало́гія, -гіі ж.

ух межд.

1. (при выражении восхищения, удивления) ух;

2. (при выражении чувства усталости и других чувств) ух;

ух, как жа́рко ух, як го́рача;

3. (при выражении резкого низкого звука от удара, выстрела) ух;

ух! — разда́лся глухо́й уда́р ух! — разда́ўся глухі́ ўдар.

уха́ ю́шка, -кі ж.; ры́бная по́ліўка.

уха́б м. уха́ба, -бы ж.;