Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накро́енный накро́ены;

накрои́ть сов. накро́іць.

накро́мсанный разг. нарэ́заны;

накромса́ть сов. нарэ́заць, мног. панараза́ць.

накропа́ть сов., разг., ирон. нако́рпаць, накрэ́мзаць.

накро́шенный накры́шаны;

накроши́ть сов. накрышы́ць;

накроши́ться накрышы́цца.

накружи́ться сов., разг. накружы́цца; накруці́цца.

накрути́ть сов.

1. в разн. знач. накруці́ць, мног. панакру́чваць;

накрути́ть про́вод на кату́шки накруці́ць про́вад на шпу́лі;

накрути́ть верёвок накруці́ць вяро́вак;

2. (кручением изготовить) накруці́ць, мног. панакру́чваць; (насучить) насука́ць, мног. панасу́кваць; (навить) наві́ць, мног. панавіва́ць;