наслащённый разг. насало́джаны;
насла́щивать несов., разг. насало́джваць;
насла́щиваться страд., разг. насало́джвацца.
насле́г (административно-территориальная единица в Якутии) насле́г, -га м.
насле́дие ср. спа́дчына, -ны ж.
наследи́ть сов., разг. наслядзі́ць, нарабі́ць слядо́ў, натапта́ць.
насле́дник
1. насле́днік, -ка м., спа́дчыннік, -ка м.;
2. (преемник) насле́днік, -ка м.; спадкае́мец, -мца м.; насту́пнік, -ка м.; перае́мнік, -ка м.;
насле́дница
1. насле́дніца, -цы ж., спа́дчынніца, -цы ж.;
2. (преемница) насле́дніца, -цы ж.; спадкае́мніца, -цы ж.; насту́пніца, -цы ж.; перае́мніца, -цы ж.;
насле́дный насле́дны;
насле́дный принц насле́дны прынц;
насле́дование ср.
1. (чего-л.) атрыма́нне ў спа́дчыну;
2. биол. насле́даванне, -ння ср.;
3. (кому-, чему-л.) юр. пра́ва на спа́дчыну (пасля каго-небудзь), атрыма́нне спа́дчыны (пасля каго-небудзь); см. насле́довать;