Verbum

наста́вка

1. (действие) надста́ўка, -кі ж.; надто́чка, -кі ж.;

2. (надставленная часть чего-л.) надста́ўка, -кі ж.; (одежды) надто́чка, -кі ж.

наставле́ние ср.

1. (действие) павуча́нне, -ння ср.; наву́ка, -кі ж.;

2. (поучение) настаўле́нне, -ння ср., павуча́нне, -ння ср., наву́ка, -кі ж.; (указание, совет) указа́нне, -ння ср., пара́да, -ды ж.;

чита́ть наставле́ния павуча́ць;

3. (руководство, инструкция) настаўле́нне, -ння ср., інстру́кцыя, -цыі ж.

наста́вленный​^I

1. наста́ўлены, мног. панастаўля́ны;

2. надто́чаны, мног. панадто́чваны; надста́ўлены;

3. наста́ўлены, накірава́ны; см. наста́вить​^I.

наста́вленный​^II наву́чаны; накірава́ны; см. наста́вить​^II.

наставля́ть​^I несов.

1. (ставить) настаўля́ць;

2. (удлинять) надто́чваць; (надставлять) надстаўля́ць;

3. (нацеливать) настаўля́ць; (направлять) накіро́ўваць.

наставля́ть​^II несов. (учить) навуча́ць, павуча́ць; (направлять) накіро́ўваць;

◊

наставля́ть на путь и́стинный накіро́ўваць на пра́вільны шлях.

наставля́ться​^I несов., страд.

1. настаўля́цца;

2. надто́чвацца; надстаўля́цца;

3. настаўля́цца; накіро́ўвацца; см. наставля́ть​^I.

наставля́ться​^II несов., страд. навуча́цца, павуча́цца; накіро́ўвацца; см. наставля́ть​^II.

наста́вник наста́ўнік, -ка м.;

наста́вница наста́ўніца, -цы ж.;