навяза́ться 
1. (обременить собой) прычапі́цца, навяза́цца;
2. (напроситься) напрасі́цца, набі́цца.
навяза́ться 
1. (обременить собой) прычапі́цца, навяза́цца;
2. (напроситься) напрасі́цца, набі́цца.
навя́знуть 
навя́зчиво 
навя́зчивость назо́йлівасць, -ці 
навя́зчивый назо́йлівы; (надоедливый) даку́члівы, надаку́члівы; (неотступный) неадчэ́пны;
навя́зчивый челове́к назо́йлівы (надаку́члівы) чалаве́к;
навя́зчивая мысль неадчэ́пная (назо́йлівая) ду́мка.
навя́зывание
1. навя́званне, -ння 
2. навя́званне, -ння 
3. навя́званне, -ння 
навя́зывать 
1. навя́зваць;
2. (чулок, сетей 
3. 
навя́зываться
1. (обременять собой) чапля́цца, навя́звацца;
2. (напрашиваться) напро́швацца, набіва́цца;
навя́зываться на знако́мство набіва́цца (напро́швацца) на знаёмства;
3. 
навя́ленный навя́лены;
навя́ливать