увёртливость ж. выкру́тлівасць, -ці ж., вёрткасць, -ці ж., спрыт, род. спры́ту м.; хі́трасць, -ці ж.;
увёртливый выкру́тлівы, вёрткі, спры́тны; хі́тры.
увёртывать несов., разг.
1. (завёртывать во что-л.) укру́чваць;
2. (вертя, уменьшать) укру́чваць; змянша́ць, памянша́ць; см. уверну́ть;
увёртываться
1. (отклоняться) адхіна́цца, адхіля́цца; ухіля́цца;
2. перен. (избегать) выкру́чвацца, ухіля́цца, уніка́ць, пазбяга́ць;
3. (завёртываться во что-л.) разг. укру́чвацца; см. уверну́ться.
увива́ть несов. увіва́ць, укру́чваць; абвіва́ць;
увива́ться
1. (ухаживать) фам. увіва́цца, круці́цца, удыга́ць;
2. страд. увіва́цца, укру́чвацца; абвіва́цца.
увида́ть сов., разг. уба́чыць, угле́дзець;
увида́ться уба́чыцца, угле́дзецца.
уви́денный уба́чаны, угле́джаны;
уви́деть сов. уба́чыць, угле́дзець; a лу́чше оди́н раз уви́деть, чем сто раз услы́шать вер не ска́зу, а пака́зу;