нарочи́тый знаро́чысты; (умышленный) наўмы́сны.
Verbum
анлайнавы слоўнікнаро́чно
◊
как наро́чно як знаро́к, як на то́е.
наро́чный
1.
2.
На́рочь (озеро и курортный посёлок) На́рач, -чы
нарсу́д (наро́дный суд) нарсу́д, -да
на́рта на́рта, -ты
на́ртенный на́ртавы.
нарту́тить
нарту́ченный нарту́чаны;
нарту́чивание