Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напо́мнить сов. напо́мніць, нагада́ць.

напо́р напо́р, -ру м.; (нажим) на́ціск, -ку м.;

напо́ристо нареч. напо́рыста;

напо́ристость напо́рыстасць, -ці ж.;

напо́ристый напо́рысты; (настойчивый) насто́йлівы;

напо́рный техн. напо́рны.

напоро́тьI сов., разг. (ранить) напаро́ць, накало́ць.

напоро́тьII сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напаро́ць;

2. (наговорить вздору) прост. навярзці́, нагарадзі́ць, нагавары́ць, напле́сці.

напоро́ться сов., прям., разг., перен., прост. напаро́цца.

напоро́шенный нацяру́шаны, мног. панацяру́шваны;