успока́иваться
1. супако́йвацца, заспако́йвацца;
2. (утихать) сці́швацца, сціша́цца, суціша́цца, суці́швацца, суніма́цца;
3. (угомоняться) уціхамі́рвацца;
4. страд. супако́йвацца, заспако́йвацца; сці́швацца, сціша́цца, суціша́цца, суці́швацца, суніма́цца; уціхамі́рвацца; см. успока́ивать;
успока́ивающее сущ., мед. заспакая́льнае, -нага ср.;
успока́ивающий
1. прич. які́ (што) супако́йвае, які́ (што) заспако́йвае; які́ (што) суці́швае (сціша́е, суціша́е, суці́швае), які́ (што) суніма́е; які́ (што) уціхамі́рвае; см. успока́ивать;
2. прил. заспакая́льны.
успокое́ние ср.
1. (действие) заспакае́нне, -ння ср., супакае́нне, -ння ср.; неоконч. супако́йванне, -ння ср., заспако́йванне, -ння ср.; сці́шванне, -ння ср., суці́шванне, -ння ср.; уціхамі́ранне, -ння ср.; неоконч. уціхамі́рванне, -ння ср.; см. успока́ивать;
2. (состояние) заспакае́нне, -ння ср., супако́й, -ко́ю м., спако́й, -ко́ю м.
успоко́енность ж. заспако́енасць, -ці ж.; (спакой) супако́й, -ко́ю м.;
успоко́енный
1. прич. супако́ены, заспако́ены; сці́шаны, суці́шаны, суня́ты; уціхамі́раны; см. успоко́ить;
2. прил. заспако́ены; (спокойный) спако́йны.
успокои́тельно нареч. заспако́йліва, супако́йліва;
успокои́тельное сущ. (лекарство), разг. заспакая́льнае, -нага ср.;
успокои́тельность заспако́йлівасць, -ці ж., супако́йлівасць, -ці ж.;
успокои́тельный заспако́йлівы, супако́йлівы.