Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

усоверше́нствованный прич., прил. удаскана́лены;

усоверше́нствовать

1. сов. удаскана́ліць;

2. несов. удаскана́льваць;

усоверше́нствоваться

1. сов. удаскана́ліцца;

2. несов., возвр., страд. удаскана́львацца.

усо́вестить сов., разг. крану́ць сумле́нне (каго); (устыдить) засаро́міць, засарамаці́ць; (уговорить) угавары́ць;

усо́веститься адчу́ць му́кі (дако́ры, згрызо́ты) сумле́ння; засаро́мецца;

усо́вещенный засаро́млены, засарама́чаны; угаво́раны;

усо́вещивать несов. крана́ць сумле́нне (каго); (стыдить) саро́міць, сарамаці́ць; (уговаривать) угаво́рваць;

усо́вещиваться

1. адчува́ць му́кі (дако́ры, згрызо́ты) сумле́ння; (стыдиться) саро́мецца;

2. страд. саро́міцца, сарамаці́цца; угаво́рвацца.

усо́л спец. усо́л, -лу м.;

усо́ленный усо́лены;