Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

направля́ющий

1. прич. які́ (што) накіро́ўвае, які́ (што) скіро́ўвае; які́ (што) напраўля́е; які́ (што) нала́джвае; см. направля́ть;

2. прил. накіро́ўваючы, накірава́льны, скірава́льны;

направля́ющий ро́лик техн. накірава́льны ро́лік;

3. сущ., техн. накірава́льнік, -ка м.

напра́во нареч. напра́ва.

напра́вщик напра́ўшчык, -ка м.;

напра́вщица напра́ўшчыца, -цы ж.

напра́здноваться сов., прост. насвяткава́цца.

напрактикова́ться сов., разг. напрактыкава́цца.

напра́слина ж., разг. дарэ́мшчына, -ны ж.; (клевета) паклёп, -пу м., нагаво́р, -ру м.

напра́сно нареч. дарэ́мна, дарма́; (тщетно) ма́рна;

напра́сный дарэ́мны, ма́рны.

напра́шиваться несов. напро́швацца.