накопте́ть 
Verbum
анлайнавы слоўнікнакопти́ть 
1. (приготовить копчением) навэ́ндзіць;
2. (покрыть копотью) накурэ́ць, закуры́ць, накуро́дыміць; накурады́міць 
накопчённый
1. навэ́нджаны;
2. заку́раны, 
накопы́льник (в санях) на́марзень, -зня 
накорми́ть 
нако́рмленный нако́рмлены.
накоротке́ 
1. (на близком расстоянии) зблі́зку;
2. (ненадолго) ненадо́ўга;
◊
накоротке́ (с кем) у блі́зкіх (сябро́ўскіх) адно́сінах (з кім).
на́коротко 
накорчева́ть 
накорчёванный накарчава́ны;