Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напо́рный техн. напо́рны.

напоро́тьI сов., разг. (ранить) напаро́ць, накало́ць.

напоро́тьII сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напаро́ць;

2. (наговорить вздору) прост. навярзці́, нагарадзі́ць, нагавары́ць, напле́сці.

напоро́ться сов., прям., разг., перен., прост. напаро́цца.

напоро́шенный нацяру́шаны, мног. панацяру́шваны;

напороши́ть сов. нацерушы́ць, мног. панацяру́шваць.

напорта́чить сов., прост. напарта́чыць.

напо́ртить сов., разг.

1. напсава́ць;

2. (навредить) нашко́дзіць;

напо́рченный

1. напсава́ны;

2. нашко́джаны; см. напо́ртить.

напосле́док нареч., разг. напасле́дак, пад кане́ц.