Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наполне́ние напаўне́нне, -ння ср.; запаўне́нне, -ння ср.; наліва́нне, -ння ср.; см. наполня́ть.

напо́лненный напо́ўнены, мног. панапаўня́ны; запо́ўнены, мног. пазапаўня́ны; налі́ты, мног. паналіва́ны; см. напо́лнить;

наполни́тель спец. напаўня́льнік, -ка м.;

наполни́тельный напаўня́льны;

напо́лнить сов. напо́ўніць, мног. панапаўня́ць; (заполнить до предела) запо́ўніць, мног. пазапаўня́ць; (налить) налі́ць, мног. паналіва́ць;

напо́лниться напо́ўніцца; запо́ўніцца; налі́цца;

наполня́емость спец. напаўня́льнасць, -ці ж.;

наполня́ть несов. напаўня́ць; запаўня́ць; наліва́ць;

наполня́ться возвр., страд. напаўня́цца; запаўня́цца; наліва́цца.

наполови́ну нареч. напалаві́ну, напало́ву, разг. на́пал.