обтека́емый прил. абцяка́льны;
обтека́ние абцяка́нне, -ння ср.;
обтека́тель ав. абцяка́льнік, -ка м.;
обтека́ть несов. абцяка́ць.
обтере́ть сов., в разн. знач. абце́рці, мног. паабціра́ць;
обтере́ться в разн. знач. абце́рціся, мног. паабціра́цца.
обтерпе́ться сов., разг. абцярпе́цца; (свыкнуться — ещё) абы́рацца.
обтеса́ть сов. (обровнять тесанием) абчаса́ць;
обтеса́ться
1. абчаса́цца;
2. перен., прост. абце́рціся, вы́церціся.
обте́чь сов. абцячы́; (обойти) абысці́;
та́нки обтекли́ фланг проти́вника та́нкі абцяклі́ (абышлі́) фланг праці́ўніка.