обрыва́тьI 
1. абрыва́ць;
обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;
2. (отрывать) адрыва́ць;
3. 
4. 
◊
обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.
обрыва́тьI 
1. абрыва́ць;
обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;
2. (отрывать) адрыва́ць;
3. 
4. 
◊
обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.
обрыва́тьII 
1. абко́пваць; (рылом — о животных) абрыва́ць;
2. 
обрыва́тьсяI 
1. абрыва́цца;
2. (отрываться) адрыва́цца;
3. (прекращаться) абрыва́цца; (останавливаться) спыня́цца;
4. 
обрыва́тьсяII 
1. 
2. 
обры́вистость
1. абры́вістасць, -ці 
2. 
обры́вистый
1. абры́вісты, стро́мкі, круты́;
обры́вистый бе́рег абры́вісты (круты́) бе́раг;
2. 
обры́вистая речь абры́вістая гаво́рка.
обры́вность 
обры́вок 
обры́вочность абры́вачнасць, -ці 
обры́вочный абры́вачны.