Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обрыва́тьI несов. (к оборва́ть)

1. абрыва́ць;

обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;

2. (отрывать) адрыва́ць;

3. перен. (прекращать действие) абрыва́ць; (останавливать) спыня́ць;

4. перен. (заставлять замолчать) разг. абрыва́ць (каго);

обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.

обрыва́тьII несов. (к обры́ть)

1. абко́пваць; (рылом — о животных) абрыва́ць;

2. с.-х. аку́чваць; (яблоню) абко́пваць.

обрыва́тьсяI несов.

1. абрыва́цца;

2. (отрываться) адрыва́цца;

3. (прекращаться) абрыва́цца; (останавливаться) спыня́цца;

4. страд. абрыва́цца; адрыва́цца; спыня́цца; см. обрыва́тьI.

обрыва́тьсяII несов.

1. уст. абко́пвацца;

2. страд. абко́пвацца; абрыва́цца; аку́чвацца; см. обрыва́тьII.

обры́вистость

1. абры́вістасць, -ці ж., стро́мкасць, -ці ж., кру́тасць, -ці ж.;

2. перен. абры́вістасць, -ці ж.;

обры́вистый

1. абры́вісты, стро́мкі, круты́;

обры́вистый бе́рег абры́вісты (круты́) бе́раг;

2. перен. абры́вісты;

обры́вистая речь абры́вістая гаво́рка.

обры́вность текст. абры́ўнасць, -ці ж.

обры́вок прям., перен. абры́вак, -ры́ўка м.;

обры́вочность абры́вачнасць, -ці ж.;

обры́вочный абры́вачны.