Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нако́панный накапа́ны;

накопа́ть сов. накапа́ць, мног. панако́пваць.

накопи́ровать сов. накапірава́ць и накапі́раваць.

накопи́тель м.

1. (о человеке) скна́ра, -ры м. и ж., жмі́нда, -ды м. и ж.;

2. (об устройстве) спец. накапля́льнік, -ка м.;

накопи́ть сов. назбіра́ць, сабра́ць, назапа́сіць; (приобретая, увеличить) набы́ць, прымно́жыць, намно́жыць; эк. накапі́ць; см. нака́пливать;

накопи́ться назбіра́цца, сабра́цца; набра́цца; эк. накапі́цца; см. нака́пливаться 1;

накопле́ние

1. (действие) збіра́нне, -ння ср., запа́шанне, -ння ср.; набыва́нне, -ння ср.; прымнажэ́нне, -ння ср., намнажэ́нне, -ння ср.; набіра́нне, -ння ср.; накапле́нне, -ння ср.; см. нака́пливать, накапливаться;

первонача́льное накопле́ние эк. першапачатко́вае накапле́нне;

накопле́ние капита́ла накапле́нне капіта́лу;

2. (сбережения) зберажэ́нні, -нняў мн.; (запасы) запа́сы, -саў мн.; накапле́нне, -ння ср.

нако́пленный назапа́шаны, назбіра́ны, сабра́ны; (приобретённый, увеличенный) набы́ты, прымно́жаны, намно́жаны; набра́ны;

нако́пленный о́пыт набы́ты во́пыт;

нако́пленный материа́л сабра́ны (назбіра́ны) матэрыя́л;

нако́пленные зна́ния набы́тыя ве́ды.

накопля́ть несов., см. нака́пливать;

накопля́ться несов., см. нака́пливаться.