Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наворо́ванный накра́дзены;

наворова́ть сов. накра́сці;

наворова́ться накра́сціся;

наворо́вывать несов. накрада́ць, накра́дваць.

наворожённый

1. наваро́жаны;

2. заваро́жаны; зачарава́ны; см. наворожи́ть;

наворожи́ть сов.

1. наваражы́ць;

2. заваражы́ць, зачарава́ць (каго, што).

навороти́ть сов.

1. разг. навярну́ць, наваро́чаць, мног. панаваро́чваць; навалі́ць, мног. панава́льваць;

2. разг. накруці́ць, мног. панакру́чваць; см. навора́чивать 1, 2.

наворо́чать сов., прост. навярну́ць, наваро́чаць, мног. панаваро́чваць.

наворо́ченныйI

1. наве́рнуты, наваро́чаны; нава́лены;

2. накру́чаны, мног. панакру́чваны; см. навороти́ть.

наворо́ченныйII наве́рнуты, наваро́чаны; см. наворо́чать.