наворо́ванный накра́дзены;
наворова́ть сов. накра́сці;
наворова́ться накра́сціся;
наворо́вывать несов. накрада́ць, накра́дваць.
наворожённый
1. наваро́жаны;
2. заваро́жаны; зачарава́ны; см. наворожи́ть;
наворожи́ть сов.
1. наваражы́ць;
2. заваражы́ць, зачарава́ць (каго, што).
навороти́ть сов.
1. разг. навярну́ць, наваро́чаць, мног. панаваро́чваць; навалі́ць, мног. панава́льваць;
2. разг. накруці́ць, мног. панакру́чваць; см. навора́чивать 1, 2.
наворо́чать сов., прост. навярну́ць, наваро́чаць, мног. панаваро́чваць.
наворо́ченныйI
1. наве́рнуты, наваро́чаны; нава́лены;
2. накру́чаны, мног. панакру́чваны; см. навороти́ть.
наворо́ченныйII наве́рнуты, наваро́чаны; см. наворо́чать.