Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уще́рблённый прил.

1. прыці́снуты, прыгне́чаны; (обиженный) пакры́ўджаны;

2. см. уще́рбный 1;

ущербля́ть несов., книжн.

1. (наносить кому-л. ущерб, урон) рабі́ць шко́ду (уро́н, стра́ту);

2. перен. (стеснять, обижать) прыціска́ць, прыгнята́ць; кры́ўдзіць;

ущербля́ться страд. прыціска́цца, прыгнята́цца; кры́ўдзіцца; см. ущербля́ть 2;

уще́рбность ж.

1. стра́тнасць, -ці ж.;

2. заняпа́д, -ду м.; непаўнацэ́ннасць, -ці ж.; см. уще́рбный 1, 2;

уще́рбный

1. (о луне) ушчэ́рбны (ме́сяц); ве́тах;

2. (пришедший в упадок) заняпа́лы; (неполноценный) непаўнацэ́нны;

3. (убыточный) стра́тны;

уще́рбная эконо́мика стра́тная экано́міка.

ущипну́ть сов. ушчыпну́ць.