обда́ть сов.
1. (облить) аблі́ць, мног. паабліва́ць;
обда́ть фру́кты водо́й аблі́ць фру́кты вадо́й;
обда́ть кипятко́м аблі́ць кі́пнем (кі́петнем, ва́рам);
обда́ть гря́зью аблі́ць гра́ззю;
2. (охватить, пронизать) ахапі́ць, паве́яць (на каго, што, чым-небудзь);
его́ обда́ло хо́лодом на яго́ паве́яла хо́ладам;
3. перен. агарну́ць, паве́яць (на каго, што, чым-небудзь);
меня́ обда́ло че́м-то родны́м на мяне́ паве́яла не́чым ро́дным;
обде́ланный
1. апрацава́ны, вы́раблены;
2. абло́жаны;
3. апра́ўлены;
4. спра́ўлены, ула́джаны, абла́джаны; см. обде́лать;
обде́лать сов.
1. (обработать, придать нужный вид) апрацава́ць, вы́рабіць;
2. (обложить) аблажы́ць;
3. (вставить во что-л.) апра́віць;
4. (выгодно устроить) разг. спра́віць, ула́дзіць, абла́дзіць; см. обде́лывать.
обдели́ть сов. абдзялі́ць.
обде́лка
1. (обработка) выпрацо́ўка, -кі ж.;
2. (украшение, оправа) апра́ва, -вы ж.
обде́лочный спец. апра́вачны.
обде́лывание ср.
1. апрацо́ўванне, -ння ср., апрацо́ўка, -кі ж., абро́бка, -кі ж., абро́бліванне, -ння ср., вы́раб, -бу м.;
2. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.;
3. апраўле́нне, -ння ср., апра́ўка, -кі ж.;
4. спраўле́нне, -ння ср., ула́джванне, -ння ср., абла́джванне, -ння ср.; см. обде́лывать;
обде́лывать несов.
1. (обрабатывать, придавать нужный вид) апрацо́ўваць, абрабля́ць, вырабля́ць;
обде́лывать де́рево апрацо́ўваць дрэ́ва;
обде́лывать ко́жу апрацо́ўваць ску́ру;
2. (обкладывать) абклада́ць, абкла́дваць;
обде́лывать я́му ка́мнем абкла́дваць (абклада́ць) я́му каме́ннем;
3. (вставлять во что-л.) апраўля́ць;
обде́лывать драгоце́нный ка́мень в зо́лото апраўля́ць кашто́ўны ка́мень (самацве́т) у зо́лата;
4. (выгодно устраивать) разг. спраўля́ць, ула́джваць, абла́джваць;
обде́лывать де́ло (де́льце) абла́джваць спра́ву;