нака́зыватьII несов., уст., прост. (давать наказ, наставление) нака́зваць, дава́ць нака́з; (велеть) зага́дваць.
нака́л м.
1. (действие) напа́л, -лу м.;
2. (состояние, свойство) спец. напа́л, -лу м.;
бе́лый нака́л бе́лы напа́л;
ла́мпа непо́лного нака́ла ля́мпа няпо́ўнага напа́лу;
3. перен. (напряжение, возбуждение) напру́жанне, -ння ср.; абвастрэ́нне, -ння ср.;
нака́лённость
1. напа́ленасць, -ці ж., нагрэ́тасць, -ці ж.;
2. перен. (напряжённость) напру́жанасць, -ці ж.;
нака́лённый
1. прич. напа́лены, нагрэ́ты;
2. прил., перен. напру́жаны; (разъярённый) раз’ю́шаны;
◊
нака́лённая атмосфе́ра напру́жаная атмасфе́ра.
нака́ливание напа́льванне, -ння ср.; награва́нне, -ння ср.;
ла́мпочка нака́ливания эл. ля́мпачка напа́львання;
нака́ливать несов.
1. (сильно нагревать) напа́льваць; (нагревать) награва́ць;
2. перен. (делать напряжённым, неспокойным) распа́льваць; (обострять обстановку и т. п.) абвастра́ць; (разъярять) кого раз’ю́шваць, злава́ць;
нака́ливаться
1. напа́львацца; награва́цца;
2. перен. распа́львацца; абвастра́цца; раз’ю́швацца;
3. страд. напа́львацца, награва́цца; распа́львацца; абвастра́цца; см. нака́ливать;
накали́ть сов.
1. напалі́ць; нагрэ́ць, мног. панаграва́ць;
2. перен. распалі́ць; абвастры́ць; раз’ю́шыць, раззлава́ць;
накали́ть атмосфе́ру распалі́ць атмасфе́ру;
накали́ться
1. напалі́цца; нагрэ́цца, мног. панаграва́цца;
2. перен. распалі́цца; абвастры́цца; раз’ю́шыцца, раззлава́цца;
◊
атмосфе́ра накали́лась атмасфе́ра распалі́лася (абвастры́лася);