Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нака́зыватьII несов., уст., прост. (давать наказ, наставление) нака́зваць, дава́ць нака́з; (велеть) зага́дваць.

нака́зываться несов., страд. кара́цца; см. нака́зыватьI.

нака́л м.

1. (действие) напа́л, -лу м.;

2. (состояние, свойство) спец. напа́л, -лу м.;

бе́лый нака́л бе́лы напа́л;

ла́мпа непо́лного нака́ла ля́мпа няпо́ўнага напа́лу;

3. перен. (напряжение, возбуждение) напру́жанне, -ння ср.; абвастрэ́нне, -ння ср.;

нака́лённость

1. напа́ленасць, -ці ж., нагрэ́тасць, -ці ж.;

2. перен. (напряжённость) напру́жанасць, -ці ж.;

нака́лённый

1. прич. напа́лены, нагрэ́ты;

2. прил., перен. напру́жаны; (разъярённый) раз’ю́шаны;

нака́лённая атмосфе́ра напру́жаная атмасфе́ра.

нака́ливание напа́льванне, -ння ср.; награва́нне, -ння ср.;

ла́мпочка нака́ливания эл. ля́мпачка напа́львання;

нака́ливать несов.

1. (сильно нагревать) напа́льваць; (нагревать) награва́ць;

2. перен. (делать напряжённым, неспокойным) распа́льваць; (обострять обстановку и т. п.) абвастра́ць; (разъярять) кого раз’ю́шваць, злава́ць;

нака́ливаться

1. напа́львацца; награва́цца;

2. перен. распа́львацца; абвастра́цца; раз’ю́швацца;

3. страд. напа́львацца, награва́цца; распа́львацца; абвастра́цца; см. нака́ливать;

накали́ть сов.

1. напалі́ць; нагрэ́ць, мног. панаграва́ць;

2. перен. распалі́ць; абвастры́ць; раз’ю́шыць, раззлава́ць;

накали́ть атмосфе́ру распалі́ць атмасфе́ру;

накали́ться

1. напалі́цца; нагрэ́цца, мног. панаграва́цца;

2. перен. распалі́цца; абвастры́цца; раз’ю́шыцца, раззлава́цца;

атмосфе́ра накали́лась атмасфе́ра распалі́лася (абвастры́лася);