Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обстрига́ние абстрыга́нне, -ння ср.; абраза́нне, -ння ср., абрэ́званне, -ння ср.; см. обстрига́ть;

обстрига́ть несов. (волосы, шерсть) абстрыга́ць; (ногти) абраза́ць, абрэ́зваць;

обстрига́ться

1. абстрыга́цца;

2. страд. абстрыга́цца; абрэ́звацца; см. обстрига́ть;

обстриженный абстры́жаны, мног. паабстрыга́ны; абрэ́заны, мног. паабраза́ны, паабрэ́званы; см. обстри́чь;

обстричь сов. (волосы, шерсть) абстры́гчы, мног. паабстрыга́ць; (ногти) абрэ́заць, мног. паабраза́ць, паабрэ́зваць;

обстричься абстры́гчыся.

обстро́ганный абстру́ганы, мног. паабстру́гваны; абгаблява́ны, мног. паабгаблёўваны;

обстрога́ть сов. абструга́ць, мног. паабстру́гваць; (рубанком) абгаблява́ць, мног. паабгаблёўваць.

обстро́енный

1. аббудава́ны;

2. забудава́ны; см. обстро́ить;

обстро́ить сов., разг.

1. (построить вокруг чего-л.) аббудава́ць;

2. (заново построить) забудава́ць;