напе́рсница
1. уст., лит. напе́рсніца, -цы ж.; (любимица) улюбёнка, -кі ж., любі́міца, -цы ж.;
2. (любовница) уст. палюбо́ўніца, -цы ж.; каха́нка, -кі ж.; (наложница) нало́жніца, -цы ж.
напе́рсный нагру́дны;
напе́рсный крест церк. нагру́дны крыж.
наперстя́нка бот. напе́рстаўка, -кі ж.
напе́рченный напе́рчаны;
напе́рчивать несов. напе́рчваць;
напе́рчиваться страд. напе́рчвацца;
напе́рчить сов. напе́рчыць.
напетля́ть сов., разг. напятля́ць.
напе́тый напе́ты;
напе́ть сов. напе́ць;