Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обставля́ть несов.

1. (ставить вокруг) абстаўля́ць;

2. (меблировать) абсталёўваць;

3. перен. (устраивать) абстаўля́ць, абла́джваць;

4. (обгонять кого-л. в чём-л.) прост. абстаўля́ць;

5. (обманывать) прост. ашу́кваць;

обставля́ться

1. (ставить что-л. вокруг себя) разг. абстаўля́цца;

2. (обставлять жилище мебелью) разг. абсталёўвацца; см. обста́виться;

3. страд. абстаўля́цца, абсталёўвацца; абла́джвацца; ашу́квацца; см. обставля́ть.

обстано́вка ж., мн. нет

1. (мебель) абсталява́нне, -ння ср.;

2. (обстоятельства) абста́віны, род. абста́він ед. нет; (положение) стано́вішча, -шча ср.;

обстано́вка на фро́нте воен. стано́вішча на фро́нце;

обстано́вочный театр. дэкараты́ўны.

обсти́ранный абмы́ты, мног. паабмыва́ны;

обстира́ть сов., разг. абмы́ць, мног. паабмыва́ць;

обсти́рывать несов., разг. абмыва́ць.

обстоя́тельно нареч. (подробно, детально) дакла́дна, (основательно) грунто́ўна;

обстоя́тельность

1. (рассудительность) пава́жнасць, -ці ж., ста́ласць, -ці ж.;

2. (подробность, детальность) дакла́днасць, -ці ж., (основательность) грунто́ўнасць, -ці ж.;

обстоя́тельный

1. (рассудительный) пава́жны, ста́лы;

2. (подробный, детальный) дакла́дны, (основательный) грунто́ўны.