обруше́ние
1. абва́льванне, -ння 
2. 
обруше́ние
1. абва́льванне, -ння 
2. 
обру́шенныйI
1. абва́лены, 
2. абру́шаны; 
обру́шенныйII абдзёрты, абадра́ны; 
обру́шивать 
1. (разваливать, разрушать) абва́льваць, абру́шваць, абу́рваць;
2. 
обру́шиваться
1. абва́львацца, абру́швацца, абу́рвацца;
2. 
3. 
обру́шитьI 
1. (развалить, разрушить) абвалі́ць, 
2. 
обру́шить угро́зы пача́ць сы́паць пагро́зы;
обру́шить ого́нь на врага́ абру́шыць аго́нь на во́рага.
обру́шитьII 
обру́шиться 
1. абвалі́цца, абру́шыцца, абуры́цца;
2. 
обры́в
1. (разрыв) абры́ў, -ры́ву 
2. (откос) абры́ў, -ры́ву 
обрыва́ние
1. абрыва́нне, -ння 
2. адрыва́нне, -ння 
3. абрыва́нне, -ння