Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нату́жный нату́жлівы.

нату́ра ж.

1. в разн. знач. нату́ра, -ры ж.; (характер — ещё) хара́ктар, -ра м.;

широ́кая нату́ра шыро́кая нату́ра;

рисова́ть с нату́ры малява́ць з нату́ры;

плати́ть нату́рой плаці́ць нату́рай;

у него́ така́я нату́ра у яго́ така́я нату́ра;

2. (природа) уст. прыро́да;

э́то в нату́ре веще́й уст. гэ́та ў прыро́дзе рэ́чаў;

втора́я нату́ра друга́я нату́ра;

натурализа́ция юр., полит. натураліза́цыя, -цыі ж.;

натурали́зм лит., иск. натуралі́зм, -му м.;

натурализо́ванный юр., полит. натуралізава́ны;

натурализова́ть сов., несов., юр., полит. натуралізава́ць;

натурализова́ться юр., полит.

1. сов., несов. натуралізава́цца;

2. страд. натуралізава́цца;

натурали́ст натуралі́ст, -та м.;

натуралисти́чески нареч. натуралісты́чна;

натуралисти́ческий натуралісты́чны;