Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

упряжно́й

1. (идущий в упряжке) запражны́;

упряжно́й конь запражны́ конь;

2. (относящийся к упряжи) ву́пражны;

упряжно́й аппара́т ж.-д. ву́пражны апара́т.

у́пряжь

1. (предметы для запряжки лошадей) ву́праж, -жы ж., збру́я, -ру́і ж.;

2. ж.-д. ву́праж, -жы ж.

упря́мец разг. упа́рты, -тага м.;

упря́миться несов. упа́рціцца, упіра́цца, нараві́цца, нату́рыцца;

упря́мица упа́ртая, -тай ж.

упря́мо нареч. упа́рта;

упря́мство ср. упа́ртасць, -ці ж.;

упря́мствовать несов., книжн. упа́рціцца, упіра́цца, упа́рта трыма́цца (чаго, за што); (упрямиться) упіра́цца, упа́рціцца;

упря́мый упа́рты.

упря́танный разг.

1. схава́ны, захава́ны; запрато́раны;

2. перен. запрато́раны; заса́джаны;